ఒక రసాయినిక
పదార్థం విస్ఫోటించినపుడు అత్యంతా వేగంగా అక్కడి
గాలిని నెట్టేసి శూన్యంగా మారుస్తుంది . ఆ వేగానికి సర్వం కొట్టుకుపోతాయి . మళ్ళీ
ఆ శూన్యాన్ని పూరించడానికి గాలి అదే వేగంతో వెనక్కి వచ్చేస్తుంది .
వస్తు .. వస్తూ అన్నిటిని నెట్టుకుంటూ వస్తుంది ..
గాలి
వెళ్ళినా , వెనక్కి
వచ్చిన చేసేది మాత్రం విధ్వంసమే ....
ఇలాగే .....
నా హృదయం విస్ఫోటించినపుడు అత్యంత వేగంగా నిన్ను తన నుండి నెట్టేసి
శూన్యంగా మార్చింది . ఆ వేగానికి నీ అనురాగం , అభిమానం , అవమానం అన్నిటిని కొట్టుకుపోయింది . మళ్ళీ ఆ శూన్యాన్ని పూరించడానికి అదే వేగంతో అన్నిటిని నెట్టుకుంటూ నీ జ్ఞాపకాలను
తీసుకొచ్చింది .
నువ్వు వెళ్ళినా , నీ జ్ఞాపకాలను వెనక్కి తీసుకువచ్చిన జరిగేది మాత్రం మానసిక
విధ్వంసమే ....
Subscribe by Email
Follow Updates Articles from This Blog via Email
4 Comments
ప్రేలుడు పదార్థాన్ని , హృదయాన్ని కలిపి పోల్చిన తీరు అభినందనీయం ... కానీ మహిది గారు అన్నీ హృదయాలు అలాగే ఉండవు . మీరు చూసిన వాటితో అన్నిటిని పోల్చకండి ..
Reply Deleteబాగా రాసారు .. మరిన్ని రాయాలని ....
ఆకృతి గారు ... మీ అభిమానపూర్వకమైన వ్యాఖ్యకు ధన్యవాదాలు
Reply Deleteమానసిక విస్ఫోటానికి రసాయనిక చర్యలెందుకు....మాటేచాలదా?:-)
Reply Deleteఅద్భుతమైన వ్యాఖ్య ఇది ... సమాధానం ఇవ్వలేకపోతున్నాను
Reply Delete